Fakta-fakta tersembunyi dalam industri dan pasaran Getah SMR20.
1. DRC (Dried Rubber Content) 50% yg dipotong daripada harga FOB adalah assumption (andaian) LGM dan pemain industri/pengilang besar seperti Lee Rubber. Harga ladang (farmgate price) selepas pemotongan sebesar ini hanya tinggal sekitar RM2.20-2.40/kg.
2. Mesin DRC (tolok pengukur dried rubber content) yang dicipta oleh LGM tidak dikomersilkan a.k.a disimpan!. Di pasaran, DRC ditentukan oleh peraih dan pengilang secara andaian mata kasar (assumption).
3. Di sesetengah negara lain, DRC ditentukan guna makmal...tetapi mengambil masa 4-5 hari. Bagi pekebun kecil di negara kita yang 'menoreh hari ini untuk makan esok'- yg perlukan duit harian- ia tidak dapat dilakukan.
4. LGM ada kuasa untuk menggubal dan menguatkuasakan undang-undang kecil bagi menyelaraskan kos memproses getah natural rubber (NR) di kilang. Kerajaan ada hak untuk campurtangan. Persatuan pengilang dikuasai oleh taiko besar pengilang industri getah seperti Lee Rubber Selain itu ialah Fong Keong Rubber dan sime tyre.
5. Agensi agensi awam/GLC seperti Felcra, Risda dan Felda kalau bergabung dalam industri pengeluaran dan pemrosesan getah, mereka mampu mengatasi Lee Rubber, tetapi memilih untuk menyerah. Agensi pemasaran yang ditubuhkan kerajaan, MARDEC kini telah dijual kepada tokoh perniagaan Syed Mokhtar AlBukhary
6. Harga lantai RM4 perlu laksanakan dengan menstabilkan harga FOB. Ia tidak boleh kurang daripada RM10/ kg. Kerajaan perlu wujudkan dana atau apa saja kaedah lain untuk stabilkan FOB pada kadar ini.
7. Kemeterian Perladangan Perindustrian & Komuditi (MPIC) ada LGM yang gubal dasar-dasar getah. Penyelidikan di LGM tidak membantu pekebun kecil, tetapi memberi kelebihan kepada pengeluar besar / estet.
8. Risda dan Felcra berubah sepenuhnya menjadi agensi perniagaan yang mengutamakan keuntungan syarikat-syarikat milik agensi itu.
9. Dasar kerajaan sekarang ialah kos untuk memproses getah mesti ditanggung oleh pengeluar ( pekebun kecil/penoreh). Dasar kerajaan ini mesti diubah, paling tidakpun ditanggung bersama oleh pengeluar, pengilang dan peniaga.
Kos sebenar untuk pengeluaran getah sekerap bg setiap kilo ialah RM3.20 meliputi kos:
A. Baja
B. Racun
C. Upah menebas/mencuci
D. Upah2 lain.
The sum of all losses
Rumusan kerugian ketara terkumpul pekebun kecil akibat ketirisan sistem tadbir urus industri getah negara seperti berikut:
1. Manipulasi harga di peringkatt kilang akibat kos proses/caj kilang = purata $0.30/kg (katakan kos sebenar ialah RM0.60-1.10/kg, tetapi pemotongan dibuat RM1.40/kg
2. Manipulasi harga peringkat dealer akibat ketiadaan tolok DRC = $0.30/kg
3. Manipulasi harga oleh rantaian dealer =$0.20/kg
Jumlah kadar kerugian ketara pekebun =$$0.80/kg
Kerugian/ kehilangan ini tidak termasuk kerugian operasi akibat kejatuhan harga getah dunia:- (harga jualan semasa/harga ladang/farmgate-kos pengeluaran)-ie. $2.45-$3.20= -$0.95/kg
SUM OF ALL LOSS= -$1.75/kg
Pandangan kami, kos proses patut ditanggung separuh separuh antara pengilang dan pengeluar. Kuasa utk tentukan kos proses ialah pengilang, pekebun tak tahu apakah kos sebenar.
kerugian tidak ketara spt berikut
1. ketidakstabilan indeks harga pasaran dunia
2. manipulasi dacing
3. manipulasi drc
4. manipulasi susut air
5. alasan faktor turun-naik bahan api
Tuntutan yang munasabah
1. Harga lantai RM4/kg (tolak kos RM3.20, penoreh hanya dapat RM0.80/kg).
2. Penstabilan FOB pada kadar RM10/kg - dengan itu, farmgate price ( harga ladang) akan berada pada kadar RM4/kg.
3. Kos memproses ditanggung bersama antara pengilang peniaga dan pengeluar, kos memproses maksima yang boleh diterima /munasabah ialah RM1.00/kg (kini antara RM1.40-2.30).
4. DRC ditentukan secara saintifik, LGM perlu mengkormersialkan tolok penyukat DRC yang telah dicipta daripada wang yg diambil atas alasan R&D drpd pekebun kecil (0.40 sen/kg).
5. Cukai ses yang dipotong daripada pekebun kecil perlu dikira semula berdasarkan pengeluaran semasa. Pemulangan patut dibuat dengan kiraan yg munasabah.
No comments:
Post a Comment